Beyaz Çizgi

Yolda çizgiler, kar düşmüş her bir gölgeye, beyaz..
Saklıyorum gölgelerimi, donmalarına dayanamam.
Büyük bir zaaf yerdeki her lekem
Geceyi bekliyor bedenim hareketsiz
Nereye kadar kaçmak, elbet bir gün parlayacaklar.
Şanslıyım, saklanmaktan memnunlar
Başka bir boyut her bir hayat; onunki de,benimki de
Sevmek hepsinde yasak, sevilmek marifet
Ben ise yasadışı.
Kaçıyorum, kaçırıyorum, çok da korkuyorum
Ama beyaz...
Güneş batınca mutluyuz
Yarı ayık yaşamı tadıyoruz, her solukta,her gece
İçimiz aydınlık ve içimiz karanlık, güneşe muhtaç
Bir o kadar özlem de Ay'a var.

Ben ve gölgelerim,
"Sadece"siz,"ama"sız,"fakat"sızız.
Şimdiyse bulutlarımız var.
Bir tane,iki tane,üç tane,belki yedi ya da oniki tane..
O kadar mutluyuz işte!
Solumuz sağlam, ama ürkek
İçimiz soğuk ve titrek
Güvercinler ise seyrek...
Bazen tünüyorlar, kovamıyorum.
Beyaz ve kısa..

Yolumuz kısa, gün ağarmakta
Kadehler kırıldı, aniden
Bir iki güvercin daha yerde,sereserpe
Ve bugün günlerden bembeyaz Salı
Camlar buzlu,parlak ve her şey çırılçıplak...

İyi ki

bugün en öne,
insanlara yakın,insanlara en yakın oturdum.
alıştım.
gözlerine yakın soluğuna en yakın..
buram buram sen sinmiştin üstüme,
hala uyuyorum.

sabah geçti,yine siyahlar.
bugünün siyahı.
karşımda yine sen.

şimdi kapattım gözlerimi,
yeniden.
beklemek uykuyu ve yarını,
yarının siyahlarını.

iyi ki gözlerin çok.
yoksa nasıl geçerdi,
dünün bugünün beyazları