21 Mayıs 2010

İçince güzellik.
Güzelim, güzelsin.
Yapraklar düşmekte, ağır aksak.
Her sözcük beş saniye ve ben.
Ben düşüyorum bir ağaçtan sana doğru, salınarak.
Gitme, bekle beni.
Kucağında uyumak umudum, hayalim.
Çocuklar gibi şen şakrak ve sakin,uyumak.
Masumum, kanımda sevgi, sadece.

Sadece nefesim
Ve gözüm kara.
Sadece 'nefesim' ve tek solukta,düşüyorum toprağa.
Yumuşak ve dayanılmaz derecede hafif.
Dokunuşların bakışların,
Yaralandım yüreğine değince.

Korkarım. Korkuyorum aşktan.
Korkarım daha çok yıllanmadım.
Ve yıllar boş, hızlı.
Her nefesim kadar yavaş, aşk.
Sokaklar taşıyor, insanlar akıyorlar köprülerden.
Akıyor her bir damla bardağımdan ve dudağımın ucu kırık.
Kulağımın ardı boş.

Boş ve hızlı bu lanet.
Ölüm kötüymüş, diyorlar.
"Nedenmiş o?", diyemiyorum sağımdakilere.
Ve dönemiyorum yatağımda,
Düşerken yüzüme,her bir sen
Kaldıramıyorum ellerimi gözlerinden.

Bakamam çiçeklere seninle birlikte,
Tutamam kelebekleri havada.
Çocuklar gibi şen şakrak ve gülerek, oynayamam.
Seninle,
Masumum,başım yana devrildiğinde, bakamam
Size.
Öylece,
Gezemem, istediğim her caddede.

İçince özgürlük.
Özgürüm, özgürsün.
Durmakta insan, saçma sapan.
Her cümle beş yıl ve ben.
Ben parçalanmışım, her parçam içime batarak.
Etrafım alev almış ve ben,
Zehrimi akıtmışım bardağımdan, içime içime...

Şimdi köprüler boş, yollar durgun.
Çocuklar gibi şen şakrak ve -artık- mutlu,
Çıktım.
Dolaşıyorum, elimde balonum.
Gözlerim yukarıda.
Var hala bir umut,
İnsanlığa ve sana ...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder