Kedilerim vardır benim.
Kimisi hakiki kuyruklu,
Kimisi sade iki ayaklı.
Ama vardır benim,
Kedilerim.
Dükkan önü,
Ufak bir gazete üstü,
'Kıl Kuyruk' olmalı bence, adı
Görsen dünyanın efendisi.
Kedilerimi severim.
Kimisini gözümden sakınır,
Kimisini canından bezdiririm.
Ama hala benimdir,
Kedilerim.
Sabahları güneşin altında
Pire öldürürken
İki heceyle 'günaydın'.
Her şeyi yutarcasına
Esner, 'eyvallah', pati havada
Kedilerim vardır benim.
Kimisi yanaşmaz bana,
Kimisi ayrılmaz kıyımdan.
Başından aşağı,
Sırtından kuyruğuna dek
Dokunduğum bir ehass varlık..
Sen de öylesin, biliyorum.
Patileri göğsümde,
Koynuma kıvrılan
Tüy yumağı gibisin.
Biliyorum, sen de bir
Kedisin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder