28 Kasım 2010

'Gerçek şu ki;...'

"Rüyalarımda..." diye bir cümleyle başlayıp
Gayet güzel ve mutlu, ilginç şeyleri sıralamak
Upuzun bir yazı ya da benzeri bir şey yazmak isterdim.

Ama 20lik dişim çıkıyor
Gecelerim bölünüyor
Tam sen karşıma gelecekken -ya da ben öyle olsun istiyorum.
Uyanıyorum.

Dayanılmaz bir ağrı,
O sırada bana 20 saat gibi gelen bir süre boyunca
Kıvrandırıyor beni yatağımda.

Yorganım dolanıyor,
Kenardaki kül tablası devriliyor,
Kitabım kirleniveriyor.

Kalkıp ağlamak istiyorum.
Uykum var.
Uykum 'yat uyu, saçmalama, sabah uyanamayacaksın!'
Demeye kalmadan dalıyorum.

Aslında zaten bütün gün boyunca
Ayrıntılarımda karşıma çıkıveriyorsun -ki o egonla oralara nasıl sığıyorsun?
O zaman boğazım düğümlenip musluklarımı açmak,
Küçük çocuklar gibi ve onlar kadar çok ağlamak istiyorum.

Gururum, -bir itibarım var ya hani, lanet olasıcalar!
'Adam gibi dur, saçmalama, bu kadar insan var tanıyan tanımayan!'
Demeye kalmadan hayatım sürüp gidiyor.

Aslında senin için ağlamaktan çok, sana küfür etmek
Sinirimi boşaltmak istiyorum.
Bazen o kadar çok kötü lafın ağzımdan çıkışını bile
Sana değer bulmuyorum ya -ayrı bir mesele.

Aslında seni bu kadar karışık yapan beynimin içindeki
Ufak askerler sürüsü.
Ordu demeye dilin varmaz.

Aslında kendimi insanın 5 halinden
Yalın halinde gördükçe
Beni hayat boyu anlayamayacağını düşünüyorum.
Düşünüyorum ya -bir boka yaramıyor düşünmek!

Aslında en güzeli ne biliyor musun?
Karşıma gerçekten almak ve nasıl anlayacağını hiç düşünmeden
Anlatmak..
Saatlerce.

Aslında saatlerce anlatacak bir şey de yok ya..
Sadece 2 saniye.
Ve 2 kelime;
Seni seviyorum.

Aslını boşverip işin,
Açıklamadan.. -da bön bön bakmandan korkuyorum.
Acaba senle ilgili mi ya?
Dişim zonkluyor
Of!


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder